Dwa miesiące budowałam łódź. Taką z prawdziwego zdarzenia, nie byle jaką, z kotwicą, żaglem, sterem i bocianim gniazdem. Oczywiście nie sama, miałam swoich pomocników. Proszę państwa, oto Postrach Mórz!
Urodzinowe czary-mary
Czas był bezlitosny. Ubywało mi dni, a ja nie miałam nic. Ani planu, ani nawet pomysłów. Jak człowiek jest niezorganizowany i niezdecydowany, to potem trzeba improwizować, robić jakieś czary-mary. No i właśnie to zrobiłam w tym roku z okazji urodzin mojego najstarszego dziecka.
Przerwa na szycie
Lubię szyć, ale różnie mi to wychodzi. Szyłam torebkę, która po skończeniu w ogóle nie miała sensownego kształtu. Robiłam też młotek ze ścinek, który bardziej przypominał kilof. Na szczęście jest coś, co zawsze się udaje.
Historia o worku i dorastaniu
Oto tragiczna historia o szkolnym worku na buty, o pomysłowej mamie, dzięki której jednak zakończenie będzie szczęśliwe, o wykorzystywaniu starych rzeczy i wreszcie o tym, że dzieci kiedyś w końcu przestaną być dziećmi.
Cześć, co słychać
Już jest! Nareszcie! Nikt nie czekał na to tak jak ja, choć tylko ode mnie zależało, kiedy się to stanie. Po wielkiej wojnie jaką stoczyłam sama ze sobą, po wielu nieprzespanych nocach, chwilach prawdziwego zwątpienia w sens tego co robię i nieustannych napadów niepewności, wreszcie odważyłam się powiedzieć sobie „przestań i otwieraj już tego bloga,…
Z archiwum: niechciana sukienka
Dawno, dawno temu (w zeszłym roku), znalazłam u teściowej na dnie szafy porzuconą sukienkę – brudną, wygniecioną i dość zniszczoną (przeleżała w worku kilka lat). „Co za okazja!” pomyślałam, bo był to taki czas, że we mnie znów biły dwa serca.
Z archiwum: uwaga niebezpieczeństwo
Na specjalne zamówienie, dla starszego syna – kuchenny fartuszek. Z aplikacją wybraną przez dziecko i odpowiednim dopiskiem wymyślonym przeze mnie (kupiłam i teraz testuję pastele do tkanin). Fartuszek zrobiłam z kuchennego ręcznika i kawałka bawełnianej tasiemki. Do zdjęcia pozować chcieli wszyscy (z wyjątkiem kota).