Zapraszam Was na krótką wycieczkę w przeszłość, do pewnego przedszkola, w którym w styczniu tego roku sprawdzałam czy dzieci dadzą sobie radę z decoupage. I wiecie co? Wszystkim poszło znakomicie!
Amatorszczyzna
Czasem lubię, ale nie umiem, więc wychodzi z tego totalna amatorszczyzna. Szyję i szydełkuję zawsze z odpadów. Przerabiam resztki, dziecięce ubrania. Czasem łapię za igłę albo szydełko w nagłej potrzebie, a czasem zwyczajnie z nudów.
Postrach mórz!
Dwa miesiące budowałam łódź. Taką z prawdziwego zdarzenia, nie byle jaką, z kotwicą, żaglem, sterem i bocianim gniazdem. Oczywiście nie sama, miałam swoich pomocników. Proszę państwa, oto Postrach Mórz!
Urodzinowe czary-mary
Czas był bezlitosny. Ubywało mi dni, a ja nie miałam nic. Ani planu, ani nawet pomysłów. Jak człowiek jest niezorganizowany i niezdecydowany, to potem trzeba improwizować, robić jakieś czary-mary. No i właśnie to zrobiłam w tym roku z okazji urodzin mojego najstarszego dziecka.
Przerwa na szycie
Lubię szyć, ale różnie mi to wychodzi. Szyłam torebkę, która po skończeniu w ogóle nie miała sensownego kształtu. Robiłam też młotek ze ścinek, który bardziej przypominał kilof. Na szczęście jest coś, co zawsze się udaje.
Historia o worku i dorastaniu
Oto tragiczna historia o szkolnym worku na buty, o pomysłowej mamie, dzięki której jednak zakończenie będzie szczęśliwe, o wykorzystywaniu starych rzeczy i wreszcie o tym, że dzieci kiedyś w końcu przestaną być dziećmi.
Cześć, co słychać
Już jest! Nareszcie! Nikt nie czekał na to tak jak ja, choć tylko ode mnie zależało, kiedy się to stanie. Po wielkiej wojnie jaką stoczyłam sama ze sobą, po wielu nieprzespanych nocach, chwilach prawdziwego zwątpienia w sens tego co robię i nieustannych napadów niepewności, wreszcie odważyłam się powiedzieć sobie „przestań i otwieraj już tego bloga,…