Robię kartki i kartki, i zaproszenia, i kartki urodzinowe, i komunijne, a w przerwach (jakoś niezbyt licznych) łapię za farby, pędzle, serwetki i klej (albo za igłę i nici, ale o tym innym razem).

Bardzo lubię zamówienia, które są wyzwaniem. Potrzebny był prezent dla wyjątkowej osoby, która lubi rzeczy ładne i która, tak jak ja, lubi spędzać kreatywnie czas. Dumałam, myślałam, planowałam i w końcu powstała skrzynka wypełniona drobiazgami – tasiemkami, papierowymi kwiatkami, piórkami i przeróżnymi koralikami zamkniętymi w małych plastikowych pudełeczkach.

To jest pudełko, które zrobiłam dwa albo nawet trzy tygodnie temu. I od tamtej pory nie zrobiłam NIC. Przyszła chyba pora, by wreszcie wziąć się do jakiejś pracy.

Odnowiłam moją starą, nieużywaną już niciarkę. Nowa wersja jest dużo lepsza. A oprócz niciarki, nad którą męczyłam się kilka tygodni, w parę czerwcowych wieczorów udało mi się wyczarować całkiem ładną skrzyneczkę.