To było cudowne lato – słoneczne, pogodne, czasem nawet nieco za gorące. Na początku wakacji nakupowałam drewnianych pudełek, żeby mieć co robić. Zrobiłam jedno, które już od dłuższego czasu miałam w planach, a reszta zostanie mi na jesień (albo na zimę).
…albo warsztaty talerzowe.
Zapraszam Was na krótką wycieczkę w przeszłość, do pewnego przedszkola, w którym w styczniu tego roku sprawdzałam czy dzieci dadzą sobie radę z decoupage. I wiecie co? Wszystkim poszło znakomicie!
Dokładnie rok temu skończyłam pierwszą, zimą udało mi się z drugą, a niedawno zrobiłam trzecią – ostatnią. Trzy skrzynie dla trojga dzieci.
Czas był bezlitosny. Ubywało mi dni, a ja nie miałam nic. Ani planu, ani nawet pomysłów. Jak człowiek jest niezorganizowany i niezdecydowany, to potem trzeba improwizować, robić jakieś czary-mary. No i właśnie to zrobiłam w tym roku z okazji urodzin mojego najstarszego dziecka.
Nie było mnie przez trzy tygodnie i dziś wracam z krótkim, miłym wpisem o przyjemnej, relaksującej pracy, która jest cudowną odskocznią od niełatwej i często stresującej codzienności.
Choć o świętach pewnie już nikt nie pamięta (ja to nawet niecierpliwie odliczam już do wiosny), dopiero teraz przyszła pora bym podzieliła się bożonarodzeniowymi pracami. W moim świątecznym programie jak zawsze znalazły się kartki, choć tym razem zupełnie inne, trochę zawieszek do prezentów i kilka drobiazgów.